ฟิกสั้น คู่ มาโกะ*ฮารุ อารมณ์ชั่ววูบค่ะ เขียนหลังตอน 12 ฉาย เป็นฟิก (ไม่อยากเรียกฟิกเลย..แม้แต่ชื่อยังไม่มีให้...ฮา) เป็นฟิกมาโกะฮารุที่ไม่มาโกะฮารุ เอ๊ะยังไง lol
[One-shot] Sinking Down
Fandom : Free! Eternal Summer
Paring : Makoto * Haruka ??
น้ำ...กับท้องฟ้าสีคราม
เมฆสีขาว ใบไม้สีเขียว
“ฮารุ”
นานาเสะ ฮารุกะ ได้ยินเสียงเรียกอย่างนั้นมาตั้งแต่เด็กจนโต ช่วงหนึ่งในชีวิตคุ้นเคยกับมือที่ยื่นมาหา จนบางครั้งยังคิดว่ามันจะดำเนินไปเช่นนั้นตลอดกาล
“ยังไม่ขึ้นอีกหรือ”
เขาเหลือบมองเจ้าของเสียง ผมสีน้ำตาลอ่อน คิ้วรูปเลขแปด และรอยยิ้มอ่อนโยนที่วาดขึ้นบนใบหน้า
เผลอคลี่ยิ้มบางเบา กับสิ่งที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
...ตอนนั้นคิดจริง ๆ ว่าทุกสิ่งจะคงอยู่อย่างนี้...ยาวนานไร้ที่สิ้นสุด...
น้ำ...กับท้องฟ้าสีคราม
เมฆสีขาว ใบไม้สีเขียว
“ฮารุ”
ชายหนุ่มเหลือบมองมือที่ยื่นตรงมาหา
“ยังไม่ขึ้นอีกหรือ”
ผมสีน้ำตาลอ่อน คิ้วรูปเลขแปด กับรอยยิ้มที่ถอดแบบผู้เป็นพ่อออกมาแทบทุกกระเบียดนิ้ว
ทุกสิ่งคล้ายจะเหมือนเดิม แต่เขารู้ดี ไม่มีอะไรเหมือนเดิม
มันไม่มีวันเหมือนเดิมได้อีกแล้ว
“ฮะ ๆ ๆ ฮารุก็ยังชอบน้ำเหมือนเดิมเลยนะ”
...มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
“คุณพ่อครับ ไหนฮารุจังบอกว่าจะกินข้าวพร้อมผม คุณพ่อ แล้วก็คุณแม่นี่นา”
เสียงนั้นราวกับดังมาจากที่ไกล ๆ แต่น่าแปลกที่กลับดังก้องอยู่ไหนหู
..ไม่อยากได้ยินอีก
“งั้นเรารออีกสักพักกันดีไหม ดูสิ ฮารุเวลาอยู่ในน้ำแล้วดูมีความสุขออก”
“อื้อ”
เสียงตอบรับช่างใสซื่อ เหมือนกับมาโกโตะเมื่อสมัยยังเด็กไม่มีผิด
“รีบขึ้นมาน้าฮารุจัง ผมจะรอ”
เจ้าตัวว่าอย่างนั้นแล้วก็หัวเราะคิกคัก จนโดนผู้เป็นแม่กระเซ้าเสียงนุ่ม
“ติดฮารุจังเลยนะเรา”
นานาเสะ ฮารุกะ คลี่ยิ้มที่มุมปาก ราวกับจะเย้ยหยันตัวเอง
ทำไมกันนะ...ในเมื่อฟ้าก็ยังเป็นสีคราม เมฆยังขาวสะอาด และใบไม้ยังเป็นสีเขียวสด
....ทำไมกัน...
ได้เพียงเฝ้าถามคำถามเดิมซ้ำ ๆ แม้คำตอบนั้น เขารู้ดีกว่าใคร
ทำตัวเองไม่ใช่หรือ...
ชายหนุ่มหลับตา ปล่อยร่างจมดิ่งลงช้า ๆ เสียงหยอกเย้าของครอบครัวเล็ก ๆ ค่อยห่างออกไปจนไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว
อยู่ในน้ำแบบนี้..ดีที่สุด
เพราะหากร้องไห้ออกมา...อย่างน้อยมาโกโตะคงจะไม่เห็น
- Sinking Down -
เขียนอะไรทำร้ายตัวเองทำไม ฟฟฟฟฟฟฟฟ
อนึ่ง..รูปไม่เกี่ยว แค่เอามาแปะ ๆ เพราะวาดเล่นช่วงนี้พอดี ฮา
Free! จบไปอีกเรื่องแล้ว เหมือนจะเคยบนกับเทพทวิต(?)ไว้ ว่าถ้าจบถูกใจ จะถวายฟิกมาโกะฮารุ (แต่ไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้นะคะ อันนี้อารมณ์ชั่ววูบเฉย ๆ ไว้ค่อยเขียนอะไรมุ้งมิ้งกว่านี้) ว่าแต่เคยบนอะไรอย่างนั้นด้วยเหรอ...555
ตอนจบ 13 ถึงจะจบแบบงง ๆ แต่ก็ฟินแบบงง ๆ คือมาโกะออกมาเยอะมาก แต่ละช็อตแต่ละฉากกระชากใจสุด ยอมแล้วค่ะ ประเด็นที่บ่น ๆ มาก่อนหน้านั้นขุ่นแม่ไม่ใส่ใจละ เจอมาโกะแว่นตอนสุดท้ายเข้าไป ยอมเลย ยอมจริง ๆ โฮ เด็กอะไร น่าเอ็นดูนัก เคี้ยวกล้ามได้ม้าย //หยุดเลย
เอาไว้โอกาสหน้าคงได้อู้อีก...ละมั้ง XD
No comments:
Post a Comment